aspectus

1.

aspectus ( adsp- ), a, um, Part. of aspicio

2.

aspectus ( adsp- ), ūs, m. ( gen. aspecti, Att. ap Non. p. 485, 21; cf. Prisc. p. 712 P.; Rudd. I. p. 103, n. 46; dat. sing. aspectu, like jussu, manu, etc., Verg. A. 6, 465; cf. Schneid Gr II. 332) [aspicio].

I.

A.. Act., a seeing, looking at, a look, sight.

a.

Absol.: intellegens dicendi existimator uno aspectu et praeteriens de oratore saepe judicat, Cic Brut. 54, 200:

e quibus (litteris tuis) primo aspectu voluptatem cepi, quod erant a te ipso scriptae,

id. Att. 7, 3, 1 hic primo aspectu inanimum quiddam se putat cernere, id. N. D 2, 35, 90:

urbs situ est praeclaro ad aspectum,

id. Verr 2, 4, 52 fin.:

voci tamen et aspectui pepercit,

Tac. A. 15, 61 et saep.—

b.

With gen. of obj. or adj. for gen.:

carere aspectu civium,

Cic. Cat. 1, 7, 17:

hominum aspectum lucemque vitare,

id. Sull. 26, 74:

aspectum civium gravari,

Tac. A. 3, 59:

se aspectu alicujus subtrahere,

Verg. A. 6, 465:

ab aspectu alicujus auferri,

Vulg. Tob. 12, 21:

aspectum alicujus fugere, Sen Hippol. 734: aspectum alicujus rei exuere,

Tac. A. 16, 28:

si te aspectus detinet urbis,

Verg. A. 4, 347:

in aspectu earum,

Vulg. Gen. 30, 38:

violare sacra aspectu virili, i. e. virorum,

Cic. Har Resp. 5, 8. in aspectu tuo gaudebit, Vulg. Tob. 11, 8.—In plur.:

sic orsus Apollo Mortales medio aspectus sermone reliquit, i. e. mortalium,

Verg. A. 9, 657.—

B.

Physically, the sight, glance:

lubricos oculos fecit (natura) et mobiles, ut aspectum, quo vellent, facile converterent,

Cic. N. D. 2, 57, 142: si contendemus per continuationem, acri aspectu utemur, Auct. ad Her. 3, 15, 27.—

C.

The sense of sight: Sed mihi ne utiquam cor consentit cum oculorum aspectu, Enn. ap. Cic. Ac. 2, 17, 52' quicquid sub aspectum oculorum cadit, Vulg. Lev. 13, 12:

caelum ita aptum est. ut sub aspectum et tactum cadat,

Cic. Tim. 5:

aspectum omnino amittere,

id. Tusc. 1, 30, 73:

res caecae et ab aspectūs judicio remotae,

id. de Or. 2, 87, 357.—

II.

Pass. (i. e. transferred to the object seen).

A.

The visibility, appearance:

adspectu siderum,

Plin. 2, 68, 68, § 172:

In sedecim partes caelum in eo adspectu divisere Tusci,

id. 2, 54, 55, § 143, where Jan reads spectu. —

B.

The manner of appearance, appearance, look, aspect, presence, mien, countenance.

1.

In gen.: quadrupes aspectu truci, Pac. ap. Cic. Div 2, 64, 133:

Horribili super aspectu mortalibus instans,

Lucr. 1, 65:

erat rotis horribilis aspectus,

Vulg. Ezech. 2, 18: pomorum [p. 174] jucundus aspectus, Cic. N. D. 2, 63, 158; id. Phil. 2, 29:

erat aspectus ejus sicut fulgur,

Vulg. Matt. 28, 3:

aspectus faciei illius immutatus est super Sidrach etc.,

ib. Dan. 3, 19:

fuit (Iphicrates) et animo magno et corpore imperatoriāque formā, ut ipso aspectu cuivis iniceret admirationem sui,

Nep. Iphicr. 3, 1:

Canidia et Sagana horrendae aspectu,

Hor. S. 1, 8, 26:

apes horridae adspectu,

Plin. 11, 18, 19, § 59:

(rex) erat terribilis aspectu,

Vulg. Esth. 15, 9:

lignum (erat) aspectu delectabile,

ib. Gen. 3, 6:

Bucephalus adspectu torvo,

Plin. 8, 42, 64, § 154:

Oceanus cruento aspectu,

Tac. A. 14, 32 al. —Hence,

2.

Of shape, the form, appearance:

herba adspectu roris marini,

Plin. 24, 19, 113, § 173; 10, 39, 56, § 115:

super similitudinem throni similitudo quasi aspectus hominis,

Vulg. Ezech. 1, 26: quasi aspectus equorum, ib. Joel, 2, 4.—

3.

Of color, the color, appearance, look:

carbunculi adspectūs nigrioris,

Plin. 37, 7, 25, § 95:

discolor,

id. 31, 2, 20, § 30:

Cum color albus in cute fuerit et capillorum mutaverit aspectum,

Vulg. Lev. 13, 10; ib. Ezech. 1, 7; 1, 16.